 İnsan varoluşundan yok olmasına kadar hep bir duygusal bir bağ içinde yaşamını devam ettirir. Gözlerimizi ilk açtığımızda hissederiz bu duygusal bağı. İlk gözümüzü açtığımızda aşık oluruz hemen. Aşkla merhaba deriz dünyaya. Hissederiz hemen o sıcacık tenin kalbimizi ısıttığını, bize güven verdiğini. Annemizle başlatırız ilk aşk serüvenimizi. Ömür boyu peşimizi bırakmayacak bir serüven peşinde koşmaya başlarız. Acıkırız aşkı arar oluruz, ağlarız aşkı arar oluruz. Ne olursa olsun hep aşk isteriz yanı başımızda. Onun yanında kendimizi bırakırız, ne olursa olsun umurumuzda olmaz o benim yanımda ya o bana yeter diye düşünürüz. Büyümeye başlarız olgunlaşırız; ama hep aşk yanı başımızda olur, hep aşkla sevgiyle büyürüz. Aşkla birlikte duygularımızda büyür adeta aşktan geri kalmamak adına. Anneden, aileden sonra içimizdeki aşkı dışarı vurma vakti geldiyse; duygularımız artık kabarmış yerinde duramıyorsa işte o zaman içimizdeki aşkın bizden taşarak, bir başka aşkla birleşme zamanı gelmiş demektir. Duygularımız daha da kabarmak isteyecek yeni bir aşkla. Aşk her zaman geleceğin habercisidir. Herkesin bir aşkı olmalı ki yaşamaya umudu olsun. Aşk umuttur, aşk yarındır. Aşk insanlara yarının güzel geçeceğinin habercisidir. Aşk paylaşıldıkça çoğalandır. Sevgilerin birleşmesidir aşk. Bazen görmeden sevmektir, bazen de daima hissetmektir. Daima sahip olmak istediğin duygudur aşk. Aşkı olmayan insan eksiliği daima hissedendir. Hepimiz için daima aşk olsun. Yarınlarımızın hep aşkla geçmesi dileğiyle hoşçakalın… |
